شناسایی و اجرای آرای داوری خارجیِ باطلشده، همواره یکی از موضوعات مهم مناقشهبرانگیز در حقوق داوری است و دادگاهها و صاحبنظران داوری نیز نظرات مختلفی در این رابطه ابراز داشتهاند. طبق شق «هـ» بند 1 ماده 5 عهدنامه شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی 1958 نیویورک که ایران عضو آن است، ابطال رأی توسط مرجع صلاحیتدار، مانع شناسایی و اجرای آن خواهد بود. اما به موجب برخی دیدگاهها، رأی داوری خارجی اگرچه باطل شده باشد، باید مورد شناسایی و اجرا قرار گیرد. در هر صورت، دیدگاههای صاحبنظران داوری حاکی از این است که شناسایی و اجرای آرای داوری خارجیِ باطلشده در دو مورد ممکن است؛ که در این مقاله بررسی خواهد شد: الف) در موارد خاص، از طریق اعمال «قدرت اختیاری مازاد» بر اساس صدر بند 1 ماده 5 عهدنامه و ب) در صورت وجود قانون مطلوبتر و از طریق اعمال «قاعده حق مطلوبتر» طبق بند 1 ماده 7 عهدنامه.